De man in het glimmende, witte trainingspak, stond al enkele minuten door het glas van het koelschap met voorverpakte kaasproducten te turen. Zijn blauwe boodschappenmandje bungelde leeg langs zijn been. ‘Mevrouw, mag ik wat vragen’, zei hij onaangekondigd, waarbij een gouden tand me vriendelijk toefonkelde. ‘Weet u misschien welke de geraspte, Parmezaanse kaas is?’ …
-
Winkelopdracht
-
After breakfast
Het beeld kwam van ver – vanuit het plekje in je hoofd dat zo diep ligt dat herinneringen er mistige kantlijnen van krijgen – maar ineens zag ik het voor me. Hoe ik, niet ouder dan drie, nèt met mijn ogen boven het bruinhouten snoepschap uitstak als ik mijn vingertjes er voor de balans omheen klemde. Hoe de chocoladerepen er in hun glimmende wikkels uitzagen als goudstaven. En hoe ik daar snel werd weggeleid naar het naastgelegen schap, waar het losse snoepgoed lag uitgestald…
-
In het donker
Paradiso bestond die avond uit een verzameling onnadrukkelijke mensen. Een gegeven dat goed was vast te stellen omdat Susan Vega een zitconcert gaf. Rij na rij droegen de bezoekers geruite flanellen overhemden, ritsvesten van joggingstof en spijkerbroeken in een keur aan donkere, of op zijn minst gedempte kleuren…
- 1
- 2